روابط تاريخي ـ فرهنگي ايران و مصر
اشاره : ايران و مصر به عنوان دو كانون اصلي تمدن شرق ، از گذشته بايكديگر مراوده داشته و در پيشبرد تاريخ و تمدن بشري نقشي حياتي ايفاكرده اند. در طول تاريخ ، مردم ايران و مصر همواره به همكاري روز افزون تمايل نشان مي دادند. آشنايي با پيشينه تاريخ و فرهنگي روابط دو كشورمي تواند ما را در خصوص درك موقعيت ها و ضرورت هاي كنوني كمك نمايد. نگارنده در اين مقاله به مناسبات ايران و مصر در دوران هاي قديم وپس از اسلام و در قرن اخير و نقش روحانيان در روابط دو كشور، حركت اصلاحي سيد جمال الدين حسيني ، تقريب بين مذاهب و شيخ محمد تقي قمي و در پايان به ايران و مصر و چالش جهاني شدن و گفت و گوهاي تمدن ها مي پردازد.
مقدمه : ايران و مصر به عنوان دو مركز عمده و دو حوزة اصل تمدن شرق ، از دير بازبا يكديگر ارتباط داشته ، در پيشبرد تاريخ و تمدن بشري نقشي بسيار تعيين كننده ايفا كرده اند. آغاز اين روابط به زمان هاي بسيار دور باز مي گردد، زماني كه هر دو كشور « گهواره تمدن » خوانده مي شدند. در طول تاريخ اين روابط ، اگر چه شاهان وقت ، گاهي از سر حسادت و زماني ديگر بر اثر رقابت ،يكديگر را به چالش مي طلبيدند، ولي مردم ايران و مصر همواره به ارتباط وهمكاري بيشتر تمايل نشان مي دادند. به هر حال آشنايي با سابقه تاريخي وفرهنگي روابط دو كشور مي تواند ما را در زمينه شناخت و موقعيت ها، ضرورت ها و شرايط حاضر كه بسط و تحكيم روابط را در راستاي مصالح كشور و امت اسلامي ، امري ضروري ساخته است ، ياري كند.
صفحات -> 1 - 2 - 3 - 4 - 5
