گذشته از واقعیت و حقیقت این امر، باید توجه داشته باشیم كه اعتقاد به وجود مصلح جهانى و امام زمان، ما را همیشه و در همه مبارزات اجتماعى حمایت خواهد نمود، زیرا اگر ما واقعاً معتقد به امام زمان باشیم، خواهیم دید كه همیشه یك پشتیبان نیرومندى داریم كه ما را در كارهاى اجتماعى، اگر براى خدا باشد، یارى مى كند.

و بى شك نتیجه اعتقاد به امام زمان این نیست كه ما از تمامى كوشش هاى اجتماعى دست برداریم و در گوشه اى نشسته و انجام همه كارها را حواله به ظهور امام زمان كنیم و اصولا امام زمان از افراد عاطل و باطلى كه صبح مى كنند و به امور مسلمین اهتمام نمىورزند بیزار است و یك فرد مسلمان معتقد، همیشه در كوشش و فعالیت است و براى خدا كار مى كند و به زندگى خوشبین و امیدوار است و همیشه منتظر تعمیم عدالت و امنیت، بسط عدل و داد، آزادى و برادرى، و توسعه اساس دین توحید، در جامعه بشرى است.

یك مسلمان معتقد مى داند كه تمام تحولات اجتماعى دنیا به صورت ظاهر براى برقرارى و ایجاد صلح و عدالت است، اما یقین دارد كه این آرمان مقدس جز در سایه قانون قرآن و حكومت اسلام عملى نخواهد شد، و هر قانون بشرى، مفاسدش بیشتر از مصالح احتمالى آن خواهد بود.

یك مسلمان باور قطعى دارد كه تنها سیستم اجتماعى عادلانه توأم با تمام خواست هاى مشروع بشرى و تنها قانونى كه منصفانه ترین قوانین را براى انسانها آماده كرده است، رژیم حكومتى اسلام و قانون الهى قرآن است و به همین دلیل، مسلمان معتقد مى داند كه مجرى قوانین، توسعه دهنده عدالت اجتماعى، یعنى مصلح جهانى و پیشواى بزرگ ما مطلوب تمام بشریت خواهد بود و طرز فكر ما تنها طرز فكر جهانى خواهد شد...