سرانجام جبهه ملى‌ها ماندند و نواب‌ها رفتند[1]

به قلم استاد سید هادی خسروشاهی

و اينك ترجمه كامل متن گزارش:
به كلى سرى
F.O.248 / 1548
1ـ در اين مرحله شايد مفيد باشد در نظر بگيريم چه شانسى در اين هست كه فدائيان اسلام را، به اين جهت كه ضربه انتقام خود را به جبهه ملى وارد ساختند، به مثابه متحد خود درآوريم.
2ـ اصول اساسى ايشان به نظر مى‌رسد اين باشد كه قانون مذهبى اسلام (شريعت) بايد در سراسر كشور محترم شمرده شده و اجرا شود. در عمل، اين به معنى ممنوعيّتِ توليد و مصرف مشروبات الكلى، سركوب فحشا و پوشيدن حجاب اسلامى توسط زنان است. مى‌توان تصور كرد كه آنان خواهان پايان دادن به فساد و استثمار فقرا توسط ثروتمندان باشند.
3ـ مخالفت تعصب‌آميز آنان با رزم‌آراء و هژير ]دو وزير شاه و هوادار انگلستان كه توسط ايشان به قتل رسيدند[ به علل زير بود:
الف ـ اينكه اين دو به رغم اظهارات علنى شان در هوادارى از اسلام، به عنوان نمايندگان يك تمدن اروپائى ـ بيگانه ارزيابى مى‌شدند.
ب ـ اينكه اين دو نامزدهاى دربارى بودند كه به كلى فرنگى‌مآب هستند و به ويژه كه مورد حمايت شاهزاده اشرف بودند كه بى‌بندوبارى جنسى او(Sexual Laxity) مورد تنفر فدائيان است.
4ـ نفرت كنونى آنان از جبهه ملى، ناشى از ناتوانى و عدم علاقه جبهه ملى در اجراى ]قوانين[ شرع و تكيه مصدق به حمايت آمريكائيان، و بى‌تفاوتى دولت نسبت بهفساد است. آنان‌اكنون كاشانى را هم دور از اسلام و «عوام فريب»مى‌دانند.
5ـ نظر رسمى و علنى آنان نسبت به خارجيان اين است كه خارجى، خارجىاست و لذا جايى در ايران ندارد. از نظر آنان انگليسى‌ها (بريتانيايى‌ها) روس‌ها و آمريكائيان همه يكسانند. اگر اين امر به راستى بدين سان بود، غير قابل باور مى‌بود كه اينان به همكارى با سيدضياء الدين طباطبائى رضايت دهند كه رابطه‌اش با انگليسى‌ها علنى‌ترين راز از رازهاى علنى ايران است. ولى دلايل اين امر به نظر مى‌رسد به شرح زير باشد:
الف) او ]ضياء[ سيد است.
ب) او مسلمانى است معتقد، با علاقه‌اى مفرط به صوفى‌گرى‌‌ايرانى.
ج) او درست كار است (رشوه خوار نيست).
د) او علاقمند به بهبود وضع مردم است.
هـ) تصور مى‌رود كه او اجراى قوانين شرع را تاحد ممكن محترم‌‌شمرد.
و) از نظر فكرى او خالص‌ترين ايرانى‌هاست. (در آداب و رسوم مستفرنگ‌‌نيست.)
6ـ اينكه او هوادار بريتانياست، به نظر نمى‌رسد كه آنان (فدائيان اسلام) را بيش از حد نگران كند. در ميان سه ]عنصر[ خبيث و پليد: بريتانيا، روسيه و آمريكا، از ما، از همه كمتر نفرت دارند. سيد ضياء در صدد است آنان را متقاعد سازد كه همكارى با ما كه كمتر از ديگران خبيث و پليد هستيم! براى دفع آن دو ديگر، اساسى است. ظاهراً آنان از آمريكائيان بيزارند كه متأسفانه معيارهاى اخلاق جنسى‌شان بسيار بى‌بندوبار است.
7ـ با توجه به اعتماد متقابلى كه اكنون بين فدائيان اسلام و سيدضياء وجود دارد، او بايستى بتواند نظر مساعدترى را در زمينه خطوط زير در آنها بيافريند:
الف) انگليسى‌ها; هرجا كه انگليسى‌ها بر ملت‌هاى مسلمان حكومت رانده‌اند، نسبت به عقايد و اعمال آنان با احترامى وسواس‌آميز برخورد كرده‌اند. در خود بريتانياى كبير(!) پيروى از تمامِ اديان آزاد و مجاز است.
ب) حجاب; (در سر بزن گاه) از روى قرآن مى‌توان نشان داد كه پوشيدن حجاب اجبارى نيست.
ج) هدف ممنوع ساختن نوشابه‌هاى الكلى، چنانكه از نقطه نظر هر مسلمان پرهيزكار لازم است، مورد قبول است. اما از فدائيان خواسته خواهد شد كه (پديده) بدمستى هولناك آمريكائيان در دوران ممنوعيت مشروبات الكلى را مورد توجه قرار دهند.
د) فحشا; برنامه سيد ضياء عبارت خواهد بود از جمع آورى روسپيان و انتقال آنان به منازلى براى تجديد تربيت كه در آنجا خواهند آموخت چگونه زنان سالمى‌‌باشند.
8ـ پس اين موارد، مى‌توانند زمينه‌هاى خوبى باشند براى اميد داشتن به اينكه، پس از پايان يافتن جبهه ملى، بتوان آنان را به راه‌هاى مثبت و مفيدى راهنمايى نمود. اگر بشود اين كار را كرد، دست كم بايد مورد حمايت اخلاقى ما(!) قرار بگيرند، زيرا كه آنان مى‌توانند:
الف) هسته حزب سيد ضياء را ـ كه اكنون وجود ندارد ـ تشكيل دهند.
ب) نظارت مفيدى باشند بر هر بلند پروازى زياده از حدّى كه شاه ممكن است هنوز در سر داشته باشد.
در خصوص اين رابطه دوم آنان مى‌توانند همچنين مانع مؤثرى باشند در سر راه بازگشت «شاهزاده اشرف» كه حضورش در تهران تنها مى‌تواند وضع برادرش را تضعيف كند.
آ. ر. سى. زهنر (اول مارس 1953)
R.C.Zaehner
 

[1]- روزنامه اطلاعات، مورخ 12/11/59 شماره 16349، صفحه 10.
[2]- روزنامه «انقلاب اسلامى»، شماره 457، ص 1 مورخ 5/11/59.
[3]- عبدالبها و غلام احمد قاديانى، دريافت كننده گاه لقب سِر از انگليس به پيروى از منويات ملكه مادر!، على‌رغم پذيرش ظاهرى اسلام، احكام و آئين جديدى ارائه نمودند و از نخستين احكام! آنها «لغو حكم جهاد» بود تا كسى با استعمار پير انگليس مبارزه نكند!...
[4]- صفحات 78 و 79 كتاب شهيد نواب صفوى: «راهنماى حقايق» ـ جامعه و حكومت اسلامى ـ
[5]- همان، ص 88.
[6]- سخنرانى ايشان در احمد آباد به مناسبت سالروز درگذشت دكتر مصدق.
[7]- روزنامه «اطلاعات»، مورخ 27 دى‌ماه 59، ص 6 و 7، «ويژه‌نامه».
[8]: بى‌مناسبت نيست اشاره شود كه بعدها آقاى حاج سيد جوادى به اپوزيسيون داخلى پيوست... و سپس به خارج رفت و عضو «شوراى ملى مقاومت»! ـ شعبه ديگر سازمان مجاهدين خلق ـ در پاريس شد... و پس از مدتى به علت سانترالينرم! حزبى حاكم بر شورا وهژمونى سازمان، از آن‌ها هم جدا شد و به زندگى خصوصى در فرانسه ادامه داد و البته از ناسزاگوئى‌ها و اتهامات سازمان هم بى‌نصيب نماند!...
[9]-  بعثت - سال دهم ـ شماره 43 ـ مسلسل 508 ـ يكشنبه 24/10/1368
[10]-  تاريخ نشر اين بحث، و بحث‌هاى ديگر  را در نظر بگيريد...
[11]-  تاريخ نوين ايران،ترجمه هوشنگ تيزابى و حسن قائم پناه چاپ 1365،ص151
[12]- تاريخ نوين ايران،ص152
[13]- تاريخ سى ساله ايران، ج 1، ص 91، چاپ اول، ... جالب آنكه در چاپ دوم كتاب بيژن جزنى جمله «مردى صادق و پرهيزكار مى‌داند» به «صادق و پرهيزكار نمى‌داند»!! توسط هواداران و يا دوستان بيژن، تبديل شده تا تحقيق و تحليل تاريخى چپ‌نمايان وطنى! تكميل گردد..
[14]- البته اين نوع گزارش‌ها و عملكردهاى اساتيد غربى، سابقه طولانى دارد و كمك بسيارى به نوع سياست‌گزارى غربى‌ها مى‌نمايد.
[15]-  گاهنامه جمهورى، نشريه شماره 2، چاپ پاريس 1361، ص 3و4
[16]- و يا: كافر به كيش خود پندارد همه را...
[17]-  عمليات چكمه ص 80
[18]- براى آگاهى بيشتر از فساد مالى و جنسى اشرف پهلوى، مطالعه كتاب تيمسار «فردوست» ـ مشير و مشار دربار و فرد مورد اعتماد همه جانبه محمدرضا پهلوى، بسيار آگاهى بخش خواهد بود به ويژه كه مؤلف آن از «درون دربار» بر همه مفاسد خاندان پهلوى ناظر بوده است. خاطرات پنج جلدى اسدالله خان علم، وزير دربار مورد وثوق شاه ـ چاپ لندن ـ نيز گوشه‌هاى ديگرى از فساد شاه و همه درباريان ـ از جمله خود علم ـ را نشان مى‌دهد. مراجعه شود.
[19]-  چند نمونه ديگر از نامه‌هاى رزم‌آرا به اشرف را در مجله «تاريخ و فرهنگ معاصر» ـ كه توسط اينجانب  از حوزه علميه قم منتشر مى‌گرديد ـ صفحه 109 و به بعد شماره 3 و4، چاپ قم 1371، مطالعه نمائيد.
[20]- متن اصلی و دستخط رزم آرا در فایل pdf ضمیمه مقاله میباشد.