[2] ... بنابراین خداوند هرگونه تصرفی را که بخواهد حق دارد انجام دهد، بدون آن که سزاوار ملامت باشد، چون کسی مستحق نکوهش است که تصرفی انجام دهد که مالک آن نباشد.2

[3]پرسش از استاد: «... این جا کلام استاد بزرگ پایان می یابد، ولی بالاخره، به نظر می رسد که هنوز جای این سؤال است که با در نظر داشتن عدم امکان تخلف اراده الهی و با فرض تعلق اراده الهی به فعل عبد ولو با جمیع شرایط وجودی، بالاخره آیا ممکن است فلان فعل در خارج تحقق پیدا نکند؟ مسلماً با این حساب، خیر؛ ولی ممکن است سخن از «نسبت به فاعل» به میدان آید؛ در این صورت باید گفت: نسبت، یک امر «اعتباری» است و ما در این جا سخن از «واقعیات» می گفتیم که: آیا واقعاً بالاخره ممکن است فلان معصیت انجام نگیرد؟ و آیا در صورتی که جواب منفی باشد به محذور دیگران ـ اما به صورت دیگر ـ مبتلا نشده ایم؟ (اگر این کلام از مترجم، دلیل بر عدم فهم مطالب استاد نباشد).
فی لیله 22 جمادی الثانی 1377 هـ ق
محمد جواد حجتی کرمانی