«عالي‌نسب» را كه درواقع مصداق واقعي همين عنوان بود، از نيم قرن پيش مي‌شناختم. او از مريدان قديمي پدرم در تبريز ـ آيت‌الله سيدمرتضي خسروشاهي ـ به‌شمار مي‌رفت و پس از انتقال به تهران و اشتغال به امر تجارت و توسعه صنعت ـ صنايع عالي‌نسب ـ رفت و آمد مكرر. نامبرده به «قم» آشنايي بيشتر و كاملتر شد.عالي‌نسب مردي فروتن، وارسته و پرهيزكار بود.
