این ترورها بی‌تردید، بدون نقشه و طرح قبلی نبود و در كل، هدف تصفیه انقلاب از عناصر اصلی و شخصیت‌های موثر بود تا پس از ایجاد خلاء در كادر رهبری عناصر اصلی انقلاب، بتوانند به خیال خود قدرت را در دست گیرند. كه برنامه‌های به اصطلاح «فاز نظامی»! آنان این حقیقت را ثابت كرد و اصولا به نظر من حتی بخش عمدة تصرفات غیرشرعی نخستین در آغاز انقلاب، مانند مصادره لجام گسیخته اموال‌،‌ اعدام‌های فراوان عناصر فرعی دست چندم و یا فراری دادن افراد، اغلب در راستای اهداف عناصر چپ و راست وابسته به خارج بود .

در این راستا ناگهان گروه فرقانی پیدا شد كه گویا در زمان شاه كار فرهنگی می‌كرده و اكنون دست به اسلحه برده! و مسئولیت ترورها را هم رسماً به عهده می‌گیرد! اما شیخ گودرزی و چند جوان مرید! او نمی‌توانستند اطلاعات لازم را در باره حتی محل برگزاری جلسه شورای انقلاب بدانند و یا دارای امكانات مالی گسترده‌ای باشند: (خانه‌های تیمی، باغ و املاك در لواسانات و كرج، ماشین‌های گوناگون، حساب‌های بانكی متعدد و وسائل چاپ و نشر و امكانات توزیع و هزینه‌های زندگی افراد وابسته و ...) پس این گروه دقیقا سازماندهی شده بود كه به این ماموریت مجرمانه بپردازد و گروه یا سازمان پشت پرده، به اهداف بعدی خود برسد... و البته می‌دانیم كه آن سازمان‌ها و گروه‌ها، نخست این ترورها را در روزنامه‌های خود به اصطلاح «محكوم» ! می‌كردند و آقای بنی صدر، در مقاله‌ «ای تروریست‌ها»! در روزنامه انقلاب اسلامی خود، آنها را مزدوران و آلت دست مستقیم امریكا و استعمار معرفی كرد... ! ولی همین‌ها، پس از فرار از كشور در مصاحبه‌های خود- به‌ویژه شخص آقای بنی‌صدر - این ترورها را «نبرد آزادی‌بخش! برای رهایی كشور» نامیدند! ...

یكی از علل و انگیزه‌های ترورها توسط گروهك‌ها، علاوه بر اهداف كلی كه داشتند این بود كه هواداران انقلاب اسلامی را هم وادار به واكنش و خشونت‌ كنند و آنها را وادار به «مقابله به مثل» نمایند كه متاسفانه همین طور هم شد و خشونت‌ها به موازات ترورها، تشدید گردید و اعدام‌ها هم شكل ویژه‌ای به خود گرفت.

بی‌تردید شخصیت‌هائی چون آیت‌الله قاضی، آیت‌الله صدوقی، آیت‌الله مطهری، آیت‌الله بهشتی و رجال برجسته دیگر انقلاب كه ترور شدند، اگر زنده مانده بودند، جریانات بعدی مسیر دیگری را طی می‌كرد؛ روی همین اصل، دشمنان انقلاب اسلامی، نخست آنها را هدف قرار دادند كه در این میان، فرقان آلت دستی بیش نبود و در واقع مجری اوامر و دستورات! بود. در اسناد لانه جاسوسی هم به این نكته اشاره شده است.

به هر حال من تصور می‌كنم كه «گروه فرقان» در واقع شاخه ترور سازمانی بود كه وقتی این گروه متلاشی گردید،‌خود به‌طور صریح و آشكار به این كارها پرداخت و آن را «اوج مبارزه انقلابی ! در راه خدمت به خدا و خلق نامید» و برای هر ترور و اقدامی هم آیه‌ای نازل می‌كرد!... كه اقدامات بعدی و سرانجام آنها را همه می‌دانیم.